บทร้อยเจ็ดสิบ

ฉันเดินเข้าไปในห้องแล้วกลิ่นเหม็นฉุนของปัสสาวะกับดินก็ปะทะเข้าจมูก เขาไม่ได้อาบน้ำเลยตลอดทั้งสัปดาห์ที่อยู่ที่นี่ เขายังคงอยู่ในชุดเปื้อนเลือดที่ใส่มาตั้งแต่วันแรก

“เอาหน่อยสิสาวๆ” ฉันตวาด “พวกเธอจะหวังให้เขาบอกอะไรได้ยังไงในเมื่อเขานั่งจมกองฉี่ตัวเองอยู่แบบนี้ เราจะไม่พรากศักดิ์ศรีของใครไป เราดีกว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ