บทร้อยแปดสิบเก้า

“การที่แกคอยขัดขวางแผนของข้าตลอดเวลามันชักจะน่ารำคาญแล้วนะ ยัยตัวประหลาด” วลาดในชุดคลุมสีแดงแค่นเสียงขณะที่ฉันเดินเข้ามาในห้อง

ในห้องมีเพียงแสงสลัว ดูเหมือนวลาดิเมียร์จะชอบทำงานในความมืด

“ถ้าแกเลิกพยายามทำร้ายคนที่ฉันรัก เราก็คงไม่ต้องมาเจอกันบ่อยๆ แบบนี้ จริงไหมล่ะ” ฉันตวาดกลับ พลางกุมมีดเล่มเล็ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ