บทที่ยี่สิบหก

ฉันนอนนิ่ง หวังว่าเขาจะคิดว่าฉันหลับแล้วจะได้ไปเสียที

“ข้าจะเข้าไปแล้วนะ” เขาเอ่ยเตือนและรออยู่สองจังหวะก่อนจะเปิดประตูเข้ามา ฉันขยับชุดนอนตัวยาวที่ธีโอโดร่าให้มาตอนที่เธอรู้ว่าฉันเอาเสื้อผ้าชุดที่ใส่มาที่นี่ใช้นอน

“สวัสดีเพคะ ฝ่าบาท” ฉันเอ่ยทักทายแต่ยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียงด้วยความสับสน

เขาทำให้ห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ