บทที่ 266

พอประชุมเสร็จฉันก็รีบไปรับแซนเดอร์แล้วพาเขากลับมาที่ห้อง ก็เจอนิคกำลังเขียนอะไรบางอย่างอยู่พอดี

ฉันนึกถึงตอนที่เขาช่วยชีวิตฉันไว้ ตอนนั้นเราพูดดังไม่ได้เลยต้องใช้วิธีเขียนคุยกัน แต่ฉันก็อ่านข้อความในกระดาษไม่ออกอยู่ดี เพราะมัวแต่ตะลึงกับลายมืออันสวยงามของเขา

ฉันยืนมองข้ามไหล่เขาอีกครั้ง นิ้วของฉัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ