บทสี่สิบที่หนึ่ง

ทันทีที่ฉันก้าวเข้ามาในห้อง ก็สังเกตเห็นว่ามันรกไม่เป็นท่า ทั้งๆ ที่ในห้องก็ไม่ได้มีของอะไรมากมายนัก

โต๊ะล้มหงายท้อง เก้าอี้พาดทับอยู่บนนั้น ส่วนเสื้อผ้าสองชุดของฉัน ชุดที่ใส่มาที่นี่กับชุดคนรับใช้อีกชุด ก็กองอยู่บนพื้นเช่นกัน

ฉันมองสภาพเละเทะนั่นแล้วถอนหายใจ ก่อนจะเก็บของทุกอย่างขึ้นมาจัดให้เข้าท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ