บทที่ 107

มุมมองของโดมินิก

คำสัตย์สาบานโบราณของคนหมาป่ายังคงติดอยู่ที่ริมฝีปากของผม ขณะที่ผมค่อยๆ จัดท่านั่งลงบนขอบเตียงในโรงพยาบาลของรีเบคกา ผมได้กระซิบถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นให้ร่างที่หลับใหลของเธอฟัง “ขอให้ดวงจันทร์เป็นพยาน หัวใจของข้า พลังของข้า ชีวิตของข้าเป็นของเจ้า” เป็นถ้อยคำที่พ่อของผมเคยกล่าวกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ