บทที่ 50

ฉันหันไปเจอโอลิเวีย ปาร์คเกอร์ยืนอยู่ข้างหลัง ผมสีบลอนด์แพลทินัมของเธอเป็นลอนสวยสมบูรณ์แบบ เธอสวมชุดเดรสสีครีมที่ราคาคงแพงกว่าค่าเช่าห้องรายเดือนของฉันเสียอีก และสร้อยเพชรประจำตัวของเธอ—ของขวัญจากวิลเลียม—ก็ส่องประกายระยิบระยับอยู่ที่ลำคอ

“น่าสนใจดีนะที่เจอเธอที่นี่” เธอพูดต่อ สายตากวาดมองฉันตั้งแต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ