บทที่ 67

มุมมองของรีเบคกา

อ้อมแขนของพ่อโอบรอบตัวฉัน แรงกอดของท่านแน่นกว่าที่ฉันคาดไว้ “การมีลูกเป็นลูกสาวคือความสุขที่สุดในชีวิตของพ่อเลยนะ” ท่านกระซิบข้างเรือนผม “การได้เจอหน้าลูกเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของวันเสมอ”

ฉันกะพริบตาไล่น้ำตาที่เอ่อขึ้นมาอย่างกะทันหัน รู้สึกผิดแปลบในใจที่ไม่ได้มาเยี่ยมบ่อยกว่านี้

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ