บทที่ 95

ฉันกะพริบตาอย่างสับสน “ประทับตราคุณเหรอคะ หมายความว่ายังไง”

โดมินิกสูดหายใจลึก “ในวัฒนธรรมของเรา นี่...” เขาผายมือไปยังรอยตราบนคอที่ยังคงสมานตัว “คือรอยตราคู่พันธะ เป็นพันธะอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ คือการเลือกคู่ชีวิต”

ฉันถอยหลังไปก้าวหนึ่ง ความตกใจแล่นพล่านไปทั่วร่าง “ฉัน... ฉันประ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ