บทที่ 165

หลังจากเล่นเกมเสร็จ อะมีเลียก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้และบิดขี้เกียจอย่างเกียจคร้าน “เอาล่ะ ฉันเล่นพอแล้ว”

เอโลดี้ซึ่งดูเหมือนจะติดเกมงอมแงม เกาะแขนเธอไว้แล้วอ้อนวอน “ขออีกเกมนะ ได้โปรดล่ะ? นะ แค่อีกเกมเดียว”

เธอสาบานว่าครั้งนี้เธอจะชนะให้ได้

อะมีเลียซึ่งเล่นมามากพอแล้ว รู้สึกว่าเกมนี้น่าเบื่อและปฏิเสธโ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ