ร้อยสิบเก้า

ค่ำคืนสุดท้ายของงานแสดงแฟชั่นให้ความรู้สึกเหมือนก้าวเข้าไปในความฝันที่ฉันไม่ควรค่าจะได้เป็นส่วนหนึ่ง—แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ได้เข้ามาอยู่ตรงนี้แล้ว

เสียงชัตเตอร์ดังไม่หยุด แสงแฟลชสว่างวาบราวกับหมู่ดาว เสียงหัวเราะระลอกคลื่นเคลือบทองคำและนุ่มนวลราวฟองแชมเปญดังอยู่รอบตัวฉัน กลิ่นอายของความหรูหรา—ดอกไม้ท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ