ร้อยแปดสิบสาม

ฉันไม่เคยคิดว่าเสียงหัวใจของตัวเองจะดังได้ขนาดนี้ มันเต้นกระหน่ำอยู่ในหู รัวเร็วและไม่เป็นจังหวะ ราวกับอยากจะทะลุออกมาจากอก มือฉันสั่นเทาอยู่บนเสื้อของเจมส์ ร่างกายเบียดชิดอยู่ข้างกายเขาเพราะเป็นที่เดียวที่รู้สึกว่าปลอดภัยอยู่บ้าง แม้ว่าในความเป็นจริงแล้ว...เมื่อมีปืนจ่อมาที่เรา...ไม่มีที่ไหนปลอดภัย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ