สองร้อยเจ็ด

แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนั่งเล่นขณะที่ฉันพยายามจดจ่ออยู่กับการหายใจเข้าออกธรรมดาๆ วันนี้คือวันตรวจครรภ์ครั้งแรกของฉัน และฉันก็ประหม่ามากกว่าครั้งไหนๆ ในชีวิต ทุกเสียงเล็กๆ น้อยๆ—เสียงเครื่องยนต์รถที่ดังหึ่งๆ เสียงรองเท้าบู๊ตของฉันที่กระทบกับพื้นหินอ่อน—ดูเหมือนจะขยายใหญ่ขึ้นในอก สะท้อนจังหวะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ