สองร้อยเจ็ดสิบสาม

ฉันไม่รู้ว่าเรากำลังจะไปที่ไหน

เจมส์ไม่ได้ให้คำตอบอะไรฉันเลย มีเพียงคำพูดห้วนๆ ของเขาเมื่อเช้านี้ “เตรียมตัวซะ ใส่ชุดสวยๆ ด้วย” น้ำเสียงของเขาราบเรียบแต่ไม่เย็นชา—เป็นอะไรที่อยู่กึ่งกลาง เป็นโทนเสียงที่ฉันยังไม่เข้าใจความหมายของมัน ท้องไส้ฉันปั่นป่วนขณะเลือกชุดเดรสเรียบๆ ตัวหนึ่ง นิ้วมือสั่นเทาราวกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ