สามร้อยสามสิบเก้า

แสงแดดสาดส่องผ่านหน้าต่างบานสูง อาบไล้ทั่วทั้งห้องด้วยโทนสีนวลทองอันอบอุ่น ฉันเพิ่งทานอาหารเช้ามื้อเบาๆ เสร็จ มือยังชื้นจากการล้างจาน ก็มีเสียงเคาะประตูเบาๆ

ฉันแอบมองผ่านตาแมวและเห็นฌอง-ลุคยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน ในมือถือถุงใบเล็ก

“อาหารกลางวันมาส่งครับ” เขาพูดพลางแกล้งทำหน้าขรึม แล้วก้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ