สามร้อยหกสิบแปด

แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมาเป็นหย่อมๆ ทั่วสวนสาธารณะ แต่งแต้มผืนหญ้าให้เป็นสีทองสลับเขียว ฉันนั่งอยู่บนขอบน้ำพุ พยายามรวบรวมความคิด ขณะที่เซซิเลียวิ่งนำหน้าไปพร้อมกับเป้ใบเล็กที่สะพายหลังกระเด้งกระดอนไปมา เธอหันมาโบกมือให้ฉันผ่านไหล่ เรือนผมสีบลอนด์ของเธอสะท้อนแสงเป็นประกาย และฉันก็ยิ้มตอบ แม้ว่าหัวใจจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ