สามร้อยหกสิบเก้า

เสียงเครื่องยนต์ของเครื่องบินดังหึ่งอยู่ใต้ร่างของเราขณะไต่ระดับขึ้นเหนือมหาสมุทรแปซิฟิก ผืนน้ำสีครามกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาแผ่ไปใต้หมู่เมฆ ฉันแนบหน้าผากกับกระจกหน้าต่าง มองแสงแดดที่ส่องประกายระยิบระยับบนผืนมหาสมุทรเบื้องล่าง และพยายามข่มความรู้สึกหวิวไหวในช่องท้องที่เริ่มก่อตัวขึ้น ลอสแอนเจลิส... เม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ