สี่ร้อยสอง

เช้าวันนั้นเริ่มต้นด้วยความรู้สึกหนักอึ้งในอกที่แม้แต่แสงแดดซึ่งสาดส่องผ่านม่านเข้ามาก็ไม่อาจขับไล่ไปได้ บ้านทั้งหลังมีชีวิตชีวาด้วยเสียงจอแจเบาๆ ของกิจกรรมต่างๆ เหล่าสาวใช้เคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบไปตามโถงทางเดิน เสียงจานกระทบกันแว่วมาจากห้องครัว แต่ในห้องของฉันกลับมีเพียงความเงียบงัน

ฉันเพิ่งกลับ...