ห้าสิบห้า

ดวงอาทิตย์เพิ่งจะโผล่พ้นกำแพงคฤหาสน์ได้ไม่นาน เสียงเคาะประตูที่หนักแน่นของมาทิลด้าก็ดึงฉันออกจากภวังค์ คืนก่อนฉันแทบไม่ได้นอนเลย เสียงหัวเราะของเจมส์ตอนที่ฉันขอร้องไม่ให้เขาไปมิลานยังคงดังก้องหลอกหลอนอยู่ในความคิด ฉันยังคงอยู่ในชุดนอน นั่งขดตัวอยู่บนเก้าอี้ยาวข้างหน้าต่าง เฝ้ามองถนนที่ทอดยาวเบื้องหน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ