หกสิบ

การเดินทางกลับบ้านจมอยู่ในความเงียบ ความเงียบอันตึงเครียดที่พร้อมจะปะทุซึ่งกดทับหน้าอกฉันเหมือนมีของหนักมาทับไว้ เป็นความเงียบชนิดที่ทำให้หูอื้ออึงไปด้วยถ้อยคำที่ไม่ได้เอื้อนเอ่ย...คำพูดที่เน่าเฟะอยู่ในอากาศระหว่างเรา

เจมส์นั่งอยู่ข้างฉัน ตัวแข็งทื่ออยู่บนเบาะ มือข้างหนึ่งกำพวงมาลัยแน่นขณะที่อีกข้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ