หกสิบเก้า

ท้องฟ้าเหนือเรากว้างไกลสุดลูกหูลูกตา เป็นสีครามสดใสและอบอุ่น ปราศจากเมฆแม้แต่ก้อนเดียว สายลมอ่อนๆ พัดโชยมาปะทะชุดของฉันขณะที่ฉันนั่งอยู่ข้างเจมส์ที่ร้านอาหารบนดาดฟ้า มองเห็นทิวทัศน์ของเมืองใหญ่เบื้องล่าง โต๊ะปูด้วยผ้าลินินสีขาวสะอาดสะอ้าน ชุดช้อนส้อมส่องประกายวับวาวในแสงแดด และเหล่านักลงทุนที่นั่งอย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ