เจ็ดสิบเก้า

ฉันไม่ได้ตั้งใจจะหลับไป

ฉันแค่ตั้งใจจะพักสักครู่เท่านั้น ไฟในสวนดับไปแล้ว แต่แสงจันทร์ส่องผ่านบานกระจกเข้ามา ทอดลำแสงสีเงินยาวๆ บนพื้นหินอ่อน ฉันเพิ่งเช็ดโต๊ะตัวสุดท้ายเสร็จ นิ้วมือปวดระบมจากการขัดคราบไวน์และเศษขนมหลายชั่วโมง ชายกระโปรงของฉันเปื้อนจากการคุกเข่านานเกินไป

ฉันจำได้ว่าตัวเองนั่งลงพิง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ