บทที่ 10 นอกเหนือจากการควบคุม

น้ำตาแห่งความโศกเศร้าเอ่อคลอในดวงตาของวิกตอเรีย แต่เธอก็ฝืนกลั้นมันไว้ เธอกัดริมฝีปากตัวเองแน่น พยายามสะกดกลั้นอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน

ครั้งนี้เธอไม่หันไปขอความช่วยเหลือจากนาธาเนียลอีกแล้ว ความรู้สึกพ่ายแพ้ถาโถมเข้ามาขณะที่เธอเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อ ศักดิ์ศรีของเธอแหลกสลายไม่มีชิ้นดี

"พอได้แล้ว" เสี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ