บทที่ 8 ผูกพันเอ็กซ์เอ็กซ์
“โห จินตนาการล้ำเลิศไปหน่อยแล้ว!” เอ็มม่าพูดแทรกขึ้นมาพลางใช้ไหล่กระแทกวิกตอเรียเบาๆ อย่างล้อเล่น
“หือ?” วิกตอเรียทำหน้างงงวย
เอเดรียนตวัดสายตาเย็นชามาให้เธอ แล้วเดินจากไปอย่างหยิ่งผยอง
เอ็มม่าหัวเราะคิกคักแล้วเดินตามเอเดรียนไป เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ให้วิกตอเรียขณะที่ทั้งสองเดินออกไป
รอยยิ้มนั้น... เหมือนกับว่าเธอกำลังรอชมละครดราม่ารสแซ่บที่กำลังจะเกิดขึ้น
แซมเดินออกมาจากห้องนอน ตรงมาหาวิกตอเรียแล้วกระซิบว่า “คุณเชสครับ คุณคิดมากเกินไปแล้ว ตระกูลครอสอาจจะเป็นมาเฟีย แต่พวกเขาก็ไม่ได้เที่ยวไล่ฆ่าคนไปทั่วมั่วซั่วนะครับ!”
“ไม่ใช่แค่ฆ่าคนงั้นเหรอ?” วิกตอเรียตกใจ เมื่อนึกได้ว่าพวกเขาเพิ่งจะหนีรอดมาได้อย่างหวุดหวิด คนทรยศคนนั้นถึงกับถูกนาธาเนียลยิงเข้าที่ศีรษะ
“คุณเป็นคนนอก ไม่มีใครมาเก็บคุณเล่นๆ โดยไม่มีเหตุผลหรอกครับ” แซมผายมือให้เธอเดินตาม “คุณครอสสั่งให้ผมไปส่งคุณที่บ้าน”
วิกตอเรียพยักหน้า เตรียมจะจากไป แต่แล้วแซมก็พูดเสริมขึ้นมาว่า “ขอโทษด้วยนะครับ”
ก่อนที่เธอจะทันรู้ตัว ความมืดก็เข้าครอบงำเธออีกครั้ง
เธอถูกคลุมหัวด้วยถุงดำอีกแล้ว
ตอนที่เธอมาถึง เธอยังซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของนาธาเนียล ใบหน้าซบอยู่กับไหล่ของเขา เธอจึงไม่เห็นอะไรเลย
ดูเหมือนว่านาธาเนียลจะยังไม่ไว้ใจเธออย่างเต็มที่
แต่เขากลับยอมเจ็บตัวเพื่อปกป้องเธอ
วิกตอเรียไม่เข้าใจเจตนาของนาธาเนียลเลยสักนิด หรือว่าจริงๆ แล้วเธอมีความหมายกับเขาบ้าง?
“คุณเชสครับ จับไว้”
ทันใดนั้น วิกตอเรียก็รู้สึกถึงของเย็นๆ ในมือ จากรูปทรงแล้ว เธอเดาว่ามันคงเป็นมีดพกเล่มเล็กของแซม
หลังจากเดินวนไปวนมา ในที่สุดเธอก็ได้ขึ้นรถ
เครื่องยนต์คำรามเบาๆ แล้วเคลื่อนตัวออกไปอย่างนุ่มนวล
ผ่านไปสักพัก เธอก็อดใจไม่ไหวจนต้องโพล่งคำถามที่ไม่ค่อยจะเหมาะสมออกไป
“แซมคะ ทุกคนที่ออกจากคฤหาสน์ครอสต้องสวมถุงดำแบบนี้หรือเปล่า?”
“ครับ”
“ไม่มีข้อยกเว้นเลยเหรอคะ?”
“ไม่มีครับ”
หัวใจของวิกตอเรียก็วูบลงอย่างควบคุมไม่ได้
“แล้วทำไมเขาถึงช่วยฉันไว้ล่ะ?” วิกตอเรียกระซิบแผ่วเบา
เธอยอมรับว่าการที่นาธาเนียลรับกระสุนแทนเธอ และไม่ได้บังคับให้เธอทำออรัลเซ็กซ์ให้เขาต่อหน้าแซมในรถ ทำให้เธอเข้าใจผิดไปว่าเธออาจจะมีความหมายที่แตกต่างไปสำหรับนาธาเนียล
ยังมีอีกเรื่องที่เธอคิดไม่ตก ทำไมเซเวียร์ถึงได้ยกเธอให้กับนาธาเนียล?
สำหรับคนใหญ่คนโตอย่างเขา ถึงแม้จะอยากเก็บผู้หญิงไว้เชยชม ก็คงไม่เลือกผู้หญิงคนไหนก็ได้
แต่หลังจากที่ได้ใช้เวลากับนาธาเนียล เธอก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองพิเศษตรงไหนเลย
ไม่นานนัก แซมก็จอดรถที่หน้าบ้านของวิกตอเรีย
วิกตอเรียถอดผ้าคลุมหัวออก กล่าวลาแซมอย่างสุภาพ แล้วเดินขึ้นไปบนบ้าน
“คุณเชสครับ”
“หืม?” วิกตอเรียหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองเขา
แซมขมวดคิ้วเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลาของเขาฉายแววขัดแย้งในใจ
เมื่อเห็นท่าทีลังเลของเขา วิกตอเรียจึงถาม “มีอะไรในใจเหรอคะ?”
ในขณะที่วิกตอเรียคิดว่าเขาคงจะไม่พูดอะไรและกำลังจะเดินจากไป แซมก็โพล่งออกมาว่า “ตระกูลครอสเป็นพวกน้ำลึก ระวังตัวไว้ให้ดีนะครับ!”
“ฉันรู้ค่ะ” วิกตอเรียอดที่จะยิ้มไม่ได้
“แล้วก็... ดูแลหัวใจตัวเองให้ดีด้วย” แซมแตะที่หน้าอกของตัวเอง จากนั้นก็กระโดดกลับขึ้นรถแล้วขับออกไป
วิกตอเรียกลับเข้าบ้านด้วยท่าทีครุ่นคิด
ขณะที่เธอกำลังล้วงกุญแจเพื่อไขประตู ประตูก็ถูกเปิดออกจากด้านใน
“กลับมาซะทีนะลูก! ทำไมไม่ตอบข้อความพ่อเลย?” เดวิดถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“พ่อคะ มีอะไรเหรอ?” น้ำเสียงของวิกตอเรียเรียบเฉย ไร้ซึ่งความสดใสเหมือนเคย
เดวิดซ่อนรอยยิ้มไว้ไม่อยู่ “ลูกไปคว้าแฟนดีๆ มาได้ทั้งคน ทำไมต้องปิดบังพ่อด้วยล่ะ? ขับรถหรูซะขนาดนั้น ดูท่าทางจะเป็นคนใหญ่คนโตนะ!”
วิกตอเรียตัวแข็งทื่อ “ใครบอกว่าเขาเป็นแฟนฉันคะ?”
“เอาน่าๆ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ ยังจะมีความลับกับพ่อแก่อีก” เดวิดดึงวิกตอเรียออกไปข้างนอก “ไปกันเถอะ พ่อจองห้องส่วนตัวไว้แล้ว”
“เราจะไปไหนกันคะ?”
“แน่นอนสิ ไปฉลองกันให้เต็มที่เลย!”
หลังจากช่วงเช้าอันแสนวุ่นวาย เธอก็ได้จิบนมไปเพียงเล็กน้อยและกำลังหิวโซ นี่เป็นเวลาที่เหมาะเจาะสำหรับมื้อกลางวันก่อนจะมุ่งหน้าไปยังกองถ่าย
เมื่อก้าวเข้าไปในร้านอาหารและผลักประตูห้องส่วนตัวเข้าไป เธอก็เห็นเซเวียร์นั่งอยู่ด้านใน กำลังนั่งบีบมือตัวเองอย่างกระวนกระวาย
เขาต้องไปก่อเรื่องต่อหน้าเดวิดมาแน่ๆ!
พอเซเวียร์สังเกตเห็นว่าพวกเธอมาถึง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
“วิกตอเรีย มาแล้วเหรอ” เขาลุกขึ้นจากที่นั่งและผายมือไปยังเก้าอี้ข้างๆ “มานั่งตรงนี้สิ”
ท่าทีของวิกตอเรียเปลี่ยนไปทันที เธอทำท่าจะเดินจากไป
“วิกตอเรีย เดี๋ยวก่อนสิ!” เดวิดคะยั้นคะยอให้เธอนั่งลง
ด้วยความที่ไม่ชอบหน้าเซเวียร์อยู่แล้ว วิกตอเรียนั่งลง กอดอก และทำหน้าบึ้งตึง
เดวิดยังคงชวนคุยอย่างสุภาพ พลางตำหนิวิกตอเรียที่ไม่ยอมไว้หน้าเซเวียร์ แล้วกระซิบว่า “วิกตอเรีย เซเวียร์เขาหวังดีนะลูก พยายามเข้าใจเขาหน่อยสิ!”
วิกตอเรียเดือดดาลกับคำพูดนั้น อยากจะแฉความหลอกลวงของเซเวียร์ให้เดวิดฟังใจจะขาด
เธอจะอธิบายให้เดวิดเข้าใจได้อย่างไรว่าเธอไม่ได้กำลังคบหาดูใจกับใคร แต่กำลังจะถูกเซเวียร์ส่งตัวไปเป็นของเล่นให้กับนาธาเนียลต่างหาก
เดวิดหันไปกล่าวชื่นชมต่อ “เซเวียร์ ต้องขอบคุณเธอจริงๆ นะ ขนาดเลิกกันไปแล้วก็ยังหวังดีกับวิกตอเรีย แถมยังแนะนำคนดีๆ ให้ลูกพ่ออีก! อนาคตก็ฝากช่วยดูแลน้องด้วยนะ!”
“คุณพ่อ พอเถอะค่ะ!” วิกตอเรียทนไม่ไหวอีกต่อไป “คุณพ่อรู้ไหมคะว่าที่บริษัทเราเจ๊งก็เพราะเล่ห์เหลี่ยมสกปรกของเซเวียร์ที่ทำอยู่เบื้องหลัง!”
เดวิดโบกมือปัด “โอ๊ย นั่นไม่ใช่ความผิดของเซเวียร์หรอก เป็นเพราะพ่อตัดสินใจผิดพลาดเองที่ไปลงทุนในโครงการผิดๆ เซเวียร์เขาก็เตือนพ่อแล้ว แต่พ่อไม่ฟังเอง”
เดวิดก็เป็นคนหูเบาเช่นนี้ ไม่เช่นนั้นสมบัติของครอบครัวจะถูกผลาญจนหมดได้อย่างไร
ทุกวินาทีที่อยู่ที่นี่ช่างแสนทรมาน เธอจึงรีบหาข้ออ้าง “หนูขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”
หลังจากแกล้งทำเป็นเดินไปเข้าห้องน้ำ เธอกะจะแอบหนีไป แต่กลับถูกเซเวียร์ดักรออยู่ใกล้ๆ อ่างล้างมือ
“คิดจะแอบหนีไปไหน” เซเวียร์คว้าข้อมือเธอไว้
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณด้วย” วิกตอเรียสะบัดมือเขาออก
“โอ้โห พอไปอยู่กับนาธาเนียลไม่กี่วัน เดี๋ยวนี้ฤทธิ์เยอะขึ้นนี่” เซเวียร์โน้มตัวเข้ามาใกล้ สูดดมใกล้ๆ หูของเธออย่างมีเลศนัย “เมื่อก่อนตัวเธอยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆ อยู่เลย ตอนนี้มีแต่กลิ่นคาวเลือด”
“พูดจาให้มันดีๆ หน่อย!”
วิกตอเรียตัวสั่นสะท้าน เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอยังไม่มีโอกาสได้อาบน้ำหรือเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยหลังจากเรื่องวุ่นวายเมื่อเช้า
“โอ๊ะ แทงใจดำเหรอ? อย่าทำตัวห่างเหินไปหน่อยเลย ที่รัก เมื่อก่อนเราเคยสนิทกันมากนะ”
วิกตอเรียรู้สึกขยะแขยงจนคลื่นไส้ “คุณมันน่ารังเกียจ!”
“ฉันก็สบายดีนี่” เซเวียร์ขยับเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น น้ำเสียงหยอกเย้า “ว่าแต่...เรื่องบนเตียง เขาหรือฉัน ใครเก่งกว่ากัน”
เมื่อถูกตอแยไม่เลิกจนรำคาญ วิกตอเรียจึงตอบกลับอย่างเย็นชา “คุณกับเขาน่ะเหรอ? เทียบกันไม่ติดหรอก”
“งั้นเหรอ”
“แน่นอน”
เซเวียร์ซึ่งตอนนี้ทั้งหงุดหงิดและอับอาย กระชากข้อมือเธอแล้วดึงเข้ามาในอ้อมกอด “งั้นไว้คราวหน้าเรามาลองกันอีกสักตั้งดีไหม”
“เซเวียร์ คุณบ้าไปแล้วเหรอ”
“บ้านิดหน่อย ไม่มากหรอก” เซเวียร์พูดเสริมอย่างหน้าไม่อาย
“ปล่อยฉันนะ!” วิกตอเรียดิ้นรน “คุณมีเอ็มม่าแล้วไม่ใช่เหรอ จะมายุ่งกับฉันทำไมอีก”
สีหน้าของเซเวียร์เปลี่ยนไป
วิกตอเรียรู้จุดอ่อนของเขา การเอ่ยชื่อเอ็มม่าเป็นการแทงใจดำ
“ถ้าคุณไม่ปล่อยฉัน พรุ่งนี้เอ็มม่าได้รู้แน่ว่าคุณยังตัดใจจากแฟนเก่าไม่ได้! เซเวียร์ ระวังตัวไว้ให้ดี!” วิกตอเรียขู่
“กลัวจนตัวสั่นไปหมดแล้วเนี่ย” เซเวียร์สวนกลับอย่างประชดประชัน
วิกตอเรียรู้สึกเย็นวาบไปทั้งสันหลัง
ขณะที่เธอกำลังจะขัดขืนอีกครั้ง เซเวียร์ก็ปล่อยเธอ แล้วมองมาอย่างเย้ยหยัน
วิกตอเรียไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว เธอหันหลังและเดินจากไปทันที
เซเวียร์ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น มองแผ่นหลังของเธอที่เดินจากไป ในแววตาของเขาสะท้อนความลังเลและความบ้าคลั่งที่ยากจะอธิบาย
“วิกตอเรีย เธอคิดจริงๆ เหรอว่าจะหลุดรอดไปจากเงื้อมมือฉันได้”
