บทที่ 40

ผมยิ้มตอบและทำตามที่เขาบอกทุกอย่าง ผมค่อยๆ เปิดประตูเข้าไป ก็พบว่าเธอนั่งอยู่บนเตียง มีหมอนหลายใบหนุนหลังพิงหัวเตียงไว้อย่างสบาย “รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม”

“ไม่” เธอสะอื้น “ฉันรู้สึกไม่สบาย แล้วก็กลัวจนหัวหดไปหมดแล้ว”

ผมทรุดตัวลงนั่งข้างๆ เธอ “อยากให้ผมพาไปห้องฉุกเฉินไหม”

“มันไกลตั้งสองชั่วโมงนะ แล้วถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ