บทที่สิบแปด

ฉันแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าในบรรดาคนทั้งหมดที่จะเป็นน้องสาวของเดเมียนได้ กลับกลายเป็นจัสมินไปเสียได้ ฉันนึกภาพไม่ออกเลยว่าคนที่ดีและเป็นมิตรอย่างจัสมิน จะเป็นญาติกับคนที่เย็นชาและไร้ความรู้สึกอย่างเดเมียนและแม่ของเขาได้

ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาทันทีว่าการพบกันครั้งนี้คงไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ