บทที่สาม
ผมไม่ยุ่งกับสาวพรหมจรรย์ นั่นเป็นกฎเหล็กข้อหนึ่งของผมในการควงผู้หญิง ผมมองผู้หญิงเป็นเพียงเครื่องมือสนองความใคร่ของตัวเอง ไม่ได้มีค่าอะไรมากไปกว่านั้น
และนั่นก็คือเหตุผลที่ผมมาที่คลับเมื่อคืนนี้ ผมไม่รู้หรอกว่าจะได้มาเจอเธอ ผมไม่รู้แม้กระทั่งชื่อของเธอ และก็ไม่ได้คิดจะถามด้วย แต่พอได้เห็นเธอบนฟลอร์เต้นรำ ที่กำลังปลดปล่อยลีลาสุดเหวี่ยงไปกับท่วงทำนองเพลงด้วยท่าทางอันร้อนแรงและยั่วยวน ผมก็ถึงกับต้องมนตร์สะกด
พอได้เห็นเธอใกล้ๆ เธอก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมาเลย เธอมีดวงตาสีฟ้าสดใสและผมสีบลอนด์สว่างเจิดจ้า
เมื่อคืนผมพลาดไปที่ไม่ได้สังเกตว่าเธอยังไร้ประสบการณ์เรื่องบนเตียง คงเพราะเราทั้งคู่เมากันมาก แต่ผมก็มีความสุขกับเธอมากเมื่อคืนนี้ ผมควบคุมตัวเองไม่อยู่ และไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอเป็นสาวพรหมจรรย์ เธอเรียนรู้ได้เร็วมากจริงๆ เพราะในเวลาไม่กี่นาที เธอก็ตอบสนองรับกับจังหวะสัมผัส จูบ และแรงกระแทกของผมได้เป็นอย่างดี
เธอทำให้ผมถึงจุดสุดยอดเมื่อคืนนี้ หลายครั้งด้วยซ้ำ ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนักกับผู้หญิงที่ผมนอนด้วยช่วงหลังๆ มานี้ แต่ความจริงก็ยังคงเป็นความจริงว่าเธอเป็นสาวพรหมจรรย์ และผมก็ได้พรากความบริสุทธิ์ของเธอไป
สาวพรหมจรรย์น่ะตัวปัญหา และหลังจากเจอมาสองสามรายแรก ผมก็ตัดขาด เลิกยุ่งเกี่ยวกับพวกเธอไปเลย ท้ายที่สุดแล้ว ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็อยากได้ตำแหน่งลูน่าของผมเพราะความมั่งคั่งและสถานะทางสังคม พวกเธอยอมทำทุกอย่างแม้กระทั่งเรื่องต่ำๆ แต่ผมไม่เคยสนใจใครเลยสักคน
พอขึ้นรถ ผมก็เพิ่งสังเกตว่ามีร่า คนดูแลส่วนตัวของแม่กำลังโทรเข้ามา ผมจึงรีบกดรับสายก่อนจะขับรถออกจากลานจอดและทะยานออกไป
“ว่ามา”
“อัลฟ่าเดเมียนคะ มีปัญหาที่โรงพยาบาลค่ะ”
“แม่ฉันไปก่อเรื่องอะไรอีกแล้วล่ะ” ผมถอนหายใจ พยายามข่มใจไม่ให้ยกนิ้วขึ้นนวดสันจมูกด้วยความเหนื่อยล้าเต็มทน นี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่พวกเขาโทรมาแจ้งเรื่องแม่ผมนับตั้งแต่ท่านเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล
“ท่านมีกำหนดต้องเข้ารับการผ่าตัดตั้งแต่เมื่อคืน แต่ท่านไม่ยอมเข้าไปค่ะ ตอนนี้ท่านยังอยู่ในห้องพักผู้ป่วย ยืนกรานว่าจะไม่ออกไปไหน”
“บ้าเอ๊ย” ผมสบถออกมา และเมื่อรู้ตัวว่ากำลังจะคุมอารมณ์ไม่อยู่ ผมก็พยายามสงบสติอารมณ์ “ส่งโทรศัพท์ให้ท่าน”
หลังจากมีเสียงกุกกักอยู่เบื้องหลังสักพัก ในที่สุดผมก็ได้ยินเสียงของแม่
“แม่เดาว่าแกคงเพิ่งกลับมาจากการไปนอนกกผู้หญิงคนอื่นเมื่อคืนสินะ?”
“แม่ครับ นี่มันชีวิตของแม่นะที่แม่กำลังดื้อด้านอยู่นี่ แม่มีนัดผ่าตัดตั้งแต่เมื่อคืน แต่จะบอกว่าแม่ยังอยู่ในห้องพักเนี่ยนะ โธ่เว้ยแม่”
“มีร่าไม่ได้บอกเงื่อนไขของแม่ให้แกรู้เหรอ ถ้าแกไม่พาลูน่าในอนาคตของแก ว่าที่ภรรยาตามกฎหมายของแกมาให้แม่เห็นหน้า แม่จะไม่ก้าวเท้าออกจากห้องนี้แม้แต่ก้าวเดียว แล้วแม่ก็ไม่สนด้วยว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับแม่”
ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายอีกครั้ง พลางยกมือขึ้นบีบสันจมูกด้วยความหงุดหงิด
“แม่ครับ แม่จะทำตัวตกต่ำขนาดนี้เพื่อแค่...”
“เดเมียน” แม่พูดด้วยน้ำเสียงที่ใกล้จะร้องไห้เต็มที “แกรู้ไหมว่าพวกสื่อพูดถึงแกยังไงบ้าง พวกเขาคิดว่าแกมันไร้น้ำยา ถึงได้ไม่อยากมีลูน่า อีกไม่นานพวกผู้อาวุโสต้องเรียกประชุมเรื่องนี้แน่ แล้วแกจะอธิบายกับพวกเขายังไง”
“แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับการผ่าตัดของแม่ด้วยล่ะครับ”
“แม่ขอร้องแกให้หาผู้หญิงสักคนมากี่ปีแล้ว นี่แกอายุ 25 แล้วนะ!”
“ก็ผมนัดบอดตามที่แม่จัดให้แล้วไม่ใช่เหรอครับ แม่จะให้ผมทำอะไรอีก”
“แม่รู้ว่าแกทำได้ดีกว่าแค่เที่ยวไปนอนกับผู้หญิงไปทั่ว เดเมียน ถ้าการทำแบบนี้จะทำให้แม่ได้ลูกสะใภ้สักคน งั้นก็ให้มันเป็นไป”
เมื่อรู้ว่าแม่เอาจริงแน่ๆ ผมก็ไม่มีทางเลือก
“ก็ได้ครับ ก็ได้ จริงๆ แล้วผมไม่อยากบอกแม่จนกว่าจะผ่าตัดเสร็จ แต่แม่ไม่เหลือทางเลือกให้ผมเลย”
“หมายความว่ายังไง”
“มันเป็นเซอร์ไพรส์ครับแม่ จริงๆ แล้วผมหมั้นแล้ว ผมเจอคู่แท้ของผมเมื่อสองสัปดาห์ก่อน แต่กะว่าจะบอกข่าวดีกับแม่หลังผ่าตัดเสร็จ”
“โอ้ เทพธิดาเจ้า!! จริงเหรอลูก!! โอ้... เดเมียน แม่ดีใจกับลูกจริงๆ ลูกเจอคู่แท้ของตัวเองด้วยซ้ำ—นั่นยิ่งดีเข้าไปใหญ่ แล้ววันนี้ลูกจะพาเธอมากี่โมงล่ะ”
“วันนี้เหรอครับ”
“ใช่สิ หรือแกคิดว่าแม่จะเชื่อสนิทใจถ้ายังไม่ได้เห็นหน้าเธอ”
ผมข่มใจไม่ให้สบถออกมา ก่อนจะตอบกลับไปทั้งที่ยังขบกรามแน่น “ได้ครับ บ่ายนี้หลังเลิกงานผมจะพาเธอเข้าไป”
“รีบๆ หน่อยล่ะ แม่เหลือเวลาไม่มากแล้วนะ” แม่พูดพร้อมกับหัวเราะอย่างมีเลศนัยก่อนที่สายจะถูกตัดไปให้มีร่า
“มีร่า ผมอยากให้คุณเอาโทรศัพท์ไปจากแม่ แล้วเดินไปให้พ้นระยะที่ท่านจะได้ยิน ผมมีเรื่องต้องบอกคุณ”
“ได้ค่ะ อัลฟ่าเดเมียน”
พอเธอเดินออกไปจนพ้นระยะและบอกให้ผมรู้ ผมก็พูดขึ้นทันทีว่า
“แม่ต้องการให้ผมไปเยี่ยมท่านที่โรงพยาบาลพร้อมกับว่าที่ลูน่าของผมในวันนี้ ก่อนที่ท่านจะเข้าผ่าตัด”
“แต่ว่าอัลฟ่าเดเมียนคะ คุณยังไม่...”
“ผมรู้” ผมตัดบทเธออย่างเย็นชาก่อนจะพูดต่อ “นั่นคือเหตุผลที่ผมจะมอบหมายให้คุณหาภรรยาให้ผม มันน่าจะง่ายสำหรับคุณ คุณน่าจะมีเพื่อนผู้หญิงที่มีลูกสาวอยู่หลายคน แต่ห้ามบอกตัวตนของผมให้พวกเขารู้ พวกเขาต้องรู้แค่เงื่อนไขในสัญญาที่ผมจะส่งให้ กับจำนวนเงินสำหรับข้อตกลงนี้เท่านั้น”
“แล้วเธอจะต้องหมั้นกับคุณในวันเดียวกันเลยเหรอคะ”
“ใช่ เธอจะได้รับเส้นทางไปยังศาล และทุกอย่างต้องเสร็จสิ้นก่อนเที่ยง เงินค่าจ้างคือสิบล้านดอลลาร์ และพวกเขาก็จะยังได้รับผลประโยชน์ทางการเงินต่อไปเมื่อหมั้นกับผมอย่างเป็นทางการแล้ว คุณทำเพื่อผมได้ไหม มีร่า”
“ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่ค่ะ อัลฟ่าเดเมียน ฉันมีเพื่อนชื่อจอยซ์ เขามีลูกสาวโตแล้วสองคน แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นน่าจะเหมาะสมกับความต้องการของคุณค่ะ”
