บทที่ 102 — เถ้าและคำสาบาน

เอลารา

ประตูของแบล็คมูนแพ็คสแกนตัวตนของพวกเราก่อนจะปลดล็อกพร้อมกับเสียงบี๊บเบาๆ ฉันพิงดอว์นอย่างหนักหน่วง ขาฉันยังคงอ่อนแรง แต่หัวใจกลับหนักอึ้งยิ่งกว่าสิ่งใด

แบล็คมูนไม่เหมือนฝูงอื่น ที่นี่ไม่ได้ปกครองด้วยขนบธรรมเนียม แต่สร้างขึ้นเพื่อความอยู่รอด หล่อหลอมขึ้นจากหมาป่าที่เคยถูกทอดทิ้ง ผสานด้วยเทคโนโ...