บทที่ 209 - มอนสเตอร์ปลดปล่อยตัว

ลูเซียน

โลกทั้งใบราวกับปริแตกอยู่ภายในตัวข้า

เสียงพันธะที่ขาดสะบั้นยังคงดังก้องอยู่ในกะโหลกศีรษะ...เสียงที่ไม่เพียงฉีกกระชากอากาศธาตุ แต่ยังฉีกกระชากตัวข้าด้วย มันเหมือนเศษแก้วที่แตกละเอียดอยู่หลังซี่โครง เศษเสี้ยวแหลมคมนับพันฝังลึกลงในอก

ข้าหายใจไม่ออก คิดอะไรไม่ออก

“ไลโอร่า...” ชื่อของนางหลุดรอดจา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ