บทที่ 225 — คำสาปของมาร์คัส

ลูเซียน

น้ำเสียงของเออีร่ามั่นคงขณะปลอบโยนไลโอร่า “มาร์คัสตายแล้ว แต่ว่า...” นางกล่าว “เขาร่ายคำสาปไปแล้ว และถ้าไม่ระวัง คำสาปนั่นจะส่งผลถึงเธอ”

“งั้นเราก็สู้กับมันสิ” ไลโอร่ากล่าว พยายามทำเสียงให้เข้มแข็ง “เราหาทาง เราสร้างทางขึ้นมาเอง”

บัดนี้ซิลเวอร์มูนเงียบสงัด เงียบเกินไป มีเพียงสายลมที่พัดผ่...