บทที่ 68 - ความแตกห่างระหว่างเรา

เอลาร่า

สโนว์ หมาป่าในตัวฉันขยับอย่างร้อนรน

“นางกำลังถอยห่าง”

ฉันรู้ ฉันสัมผัสได้

เราไปถึงเขตของฝูงแบล็กมูนในเวลาไม่นาน และประสาทสัมผัสของฉันก็เฉียบคมขึ้นทันที กลิ่นอายของบ้านเกิดเมืองนอนอบอวลอยู่ในปอด—กลิ่นสน กลิ่นดิน และไออุ่นคุ้นเคยของพวกพ้อง แต่ก็มีบางอย่างปะปนอยู่ด้วย...ความกังวล

แล้วฉันก็...