บทที่ 96 - มีบางอย่างผิดปกติ

แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านม่านสีซีด แต่ความอบอุ่นนั้นไม่ได้ช่วยบรรเทาความเย็นเยียบในอกของฉันเลย ฉันนั่งอยู่บนขอบเตียงในบ้านพักของฝูงแบล็คมูน นิ้วมือสั่นเทารอบแก้วชาอุ่นๆ ที่ฉันแทบจิบไม่ลง

ฉันนอนไม่หลับ ไม่ใช่หลังจากเรื่องเมื่อวาน ไม่ใช่หลังจากถ้อยคำที่ทำให้ฉันแหลกสลาย

“ข้าไม่รู้จักนาง”

เสียงนั้น......

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ