ความรู้สึกผิดและ “ความเกลียดชัง”

ฉันเหลือบมองมิลตันขณะขับรถไปจอดหน้าโรงเก็บเครื่องบินที่จะพาเรากลับไปยังชายฝั่งตะวันตก เขาหลับไปสิบเอ็ดชั่วโมงเต็ม และไม่พูดกับฉันสักคำตอนที่ตื่นขึ้นมา เขาไม่ได้ทำตัวร้ายกาจอะไร เขาแค่รู้สึกพ่ายแพ้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ฉันพอจะเข้าใจได้ การถูกขับออกจากสลูธที่เขาเกิดและทุ่มเทเวลาและพลังงานให้เกือบทั้งชีว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ