วางทุกอย่างที่นั่น

ข้าเหลือบมองพวกที่เรียกตัวเองว่ายามซึ่งยืนอยู่รอบตัวเราอย่างจงใจ “ขอคุยเป็นการส่วนตัว”

“ไม่! นายจะได้แค่นี้แหละ ห้านาที ตรงนี้ จะเอารึไม่เอาก็เรื่องของนาย” เธอตวาดกลับ ส่งคลื่นความเดือดดาลผ่านร่างของทั้งคราเวนและข้า

“กิเซลดา ได้โปรดเถอะ” ข้าพูดเสียงเบา พยายามอย่างสุดชีวิตที่จะซ่อนความรู้สึกของตัวเอง...