ครั้งที่สอง ครั้งแรก

สักพักต่อมา โลแกนก็เขย่าตัวปลุกฉันเบาๆ ฉันสะดุ้งสุดตัว ลนลานมองไปรอบๆ ด้วยความหวาดกลัว เขายกมือขึ้น

“ที่รัก ไม่เป็นไรนะ” ฉันเลียริมฝีปากอย่างประหม่าขณะที่สายตาจับจ้องไปที่เครื่องบินลำเล็กซึ่งจอดอยู่ด้านนอกโรงเก็บเครื่องบินส่วนตัวอย่างเห็นได้ชัด พอหันไปมองเขา ฉันก็ต้องแปลกใจที่เห็นเขายืนอยู่ข้างรถพร้...