เสื้อผ้าที่ไม่มีคำพูด หัวใจที่ไม่ยอมแพ้

หลังจากมองรถเคอนิกเส็กก์ขับจากไป ฮาร์เปอร์ก็กลับเข้ามาในห้องนอนใหญ่

ภายในห้อง เพรสตันยืนอยู่ข้างหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานเหมือนนายแบบ ไม่ขยับเขยื้อน จ้องมองรถที่หายลับไปไกลๆ อยู่ชั้นล่าง

เมื่อเห็นเขา ฮาร์เปอร์ก็อดไม่ได้ที่จะกระแอมเบาๆ “พวกเขาไปแล้ว คุณจะไปเมื่อไหร่คะ”

เพรสตันซึ่งกำลังยิ้มกว้างราวกั...