บทที่ 159 กลางคืนเย็น เตียงอุ่น

ห้องนี้ให้ความรู้สึกไม่ต่างจากห้องขังนัก เตียงคู่โทรมๆ ที่แอ่นตรงกลางหนึ่งหลังตั้งเด่นอยู่กลางพื้นที่คับแคบ พร้อมด้วยโต๊ะโยกเยกที่โคลงเคลงอย่างน่าหวาดเสียวตอนที่เจดวางกระเป๋าลง และเก้าอี้ไม้ที่ดูเหมือนผ่านสงครามมาหลายครั้ง—และแทบไม่รอด วอลเปเปอร์ลายดอกไม้สีซีดจางลอกร่อนตามขอบมุม และหลอดไฟเพียงดวงเดี...