บทที่ 261 จากนั้นถอดมันออก

มุมมองของเจด

ฉันนั่งอยู่บนขอบเตียง กอดหมอนอิงไว้แน่นกับอก หันหลังให้อีธาน ในห้องเงียบสงัด มีเพียงเสียงแอร์ที่ดังแผ่วเบาและเสียงขลุกขลักเป็นครั้งคราวตอนที่อีธานเตรียมยาสำหรับบาดแผลของฉัน

“อยู่นิ่งๆ” อีธานพึมพำจากด้านหลัง นิ้วของเขารวบผมสีน้ำตาลเข้มของฉันขึ้น

ฉันรู้สึกได้ถึงสัมผัสของเขาที่ใช้นิ้วยา...