บทที่ 238 การตัดสินใจ

หลังจากวางสาย ซูซานถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าเธอไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่มีจอร์จ เขากลายเป็นเสาหลักของเธอโดยไม่รู้ตัว

ไม่มีเวลามาคิดมาก เธอคว้ากล่องสองใบแล้วรีบวิ่งไปขึ้นรถเมล์ ที่นี่ห่างไกลเกินไปสำหรับแท็กซี่

ซูซานสวมเสื้อกันหนาว ถุงมือ และหมวก บีบตัวเข้าไปในรถเมล์ที่มุ่งหน้...