ความอดทนแต่ปรารถนา

ฉันหลับตาลงและนึกถึงภาพของเขา—เลือดบนเสื้อ รอยยิ้มบิดเบี้ยวที่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นช้าๆ หัวใจฉันปวดหนึบ “เดเมียน... คุณอยู่ที่ไหน”

“ตอนนี้ก็ยังปลอดภัยดี” เขาตอบอย่างเลี่ยงๆ

“คุณควรจะอยู่ที่โรงพยาบาลนะ ฉันอยากเจอคุณ”

“ไม่” เขาพูดเสียงเบา “เธอต้องเข้มแข็งและรอฉันนะ แล้วก็อย่าลืมกินข้าวด้วย”

“ทำไมคุณไม่ยอมบอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ