จุดจบของเขา

“ทิ้งปืนซะ เดเมียน ไม่งั้นฉันจะปาดคอเธอ แล้วเอาเลือดเมทของแกมาละเลงผนัง”

คำคำนั้น—เมท—กระแทกเข้าใส่ผมราวกับค้อนปอนด์

เข่าผมแทบทรุด

พันธะระเบิดออก—เป็นสีทองโชติช่วง ดุดัน... เป็นของเธอ

ผมก้าวเข้าไปอีกก้าว

“แกรู้สึกถึงมันไหม แชลโลว์” ผมเอ่ยเสียงแผ่วเบา ทว่าแฝงความอำมหิต “นั่นคือตอนที่นกกระจอกเทศตัดสิน...