ตอนนี้ มอนลูป

ทันใดนั้น ท้องของฉันก็ร้องเสียงดังจนนกนางนวลตัวหนึ่งสะดุ้งตกใจ

ฉันกะพริบตา มองลงไปยังระลอกน้ำรอบตัวเรา แล้วเงยหน้าขึ้นมองเดเมียน

เขาเลิกคิ้ว “หิวเหรอ มอง เปอติ ลู?”

มอง เปอติ ลู? ฉันคิดในใจ แต่แล้วก็พยายามจ้องเขาอย่างเอาเรื่องกับคำถามนั้น มันไม่ชัดเจนพอหรือไงกัน? แต่หน้าบึ้งของฉันอยู่ได้แค่สามวินา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ