ผิวหนังและความเงียบ

มุมมองของเอเวลิน

ฉันจำไม่ได้ว่าเผลอหลับไปตอนไหน

แต่ฉันจำตอนที่ตื่นขึ้นมาได้

ผ้าปูที่นอนพันอยู่รอบขาของฉัน ยังคงอุ่นจากไออุ่นของร่างกายเขาที่เคยนอนอยู่ตรงนั้น หมอนมีกลิ่นเหมือนไม้ซีดาร์และอากาศเย็นยามค่ำคืน ส่วนผมเผ้าของฉันก็ยุ่งเหยิงปรกหน้า

ทั้งบ้านเงียบสงัด

แสงไฟสลัว

นอกหน้าต่าง แสงสีของเมืองยังคง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ