บทที่ 242 ฉันจะเป็นของคุณเท่านั้น

หลังจากถูกมัดมานานแค่ไหนก็ไม่รู้ ชาร์ล็อตต์ก็รู้สึกว่าแขนขาของเธอเริ่มชา เธอพยายามดิ้นรนให้หลุดเป็นอิสระอย่างสุดความสามารถ แต่ข้อมือกับข้อเท้าก็แสบร้อนไปหมดแล้ว ราวกับว่าผ้ากำลังจะบาดลึกเข้าไปในเนื้อของเธอ

ในที่สุด เธอก็เลิกดิ้นรนเพื่อเก็บแรงไว้

แล้วเธอก็สังเกตเห็นว่าข้างนอกเงียบมากจนไม่ได้ยินเสี...