บทที่ 2 ลี

“ผมหวังว่าจะมีโอกาสแนะนำคุณให้รู้จักกับดานิ แต่เธอเสียไปเมื่อปีที่แล้ว” เขากระซิบ และคำพูดนั้นกรีดลึกลงในใจฉันราวกับคมมีด

ฉันอ้าปากค้าง หน้าร้อนผ่าวด้วยความอับอาย! โอ้ย ผู้ชายน่าสงสารคนนี้! แล้วดูฉันกับปากเจ้ากรรมนี่สิ...

“โอ้! ฉันขอโทษจริงๆ นะคะ! ฉันไม่ได้ตั้งใจ—” ฉันตื่นตระหนกกับความไม่รู้จั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ