บทที่ 17

วันเปิดเรียนวันถัดมาเวียนมาถึง ฉันพบว่าตัวเองยืนอยู่หน้าประตูโรงเรียนก่อน 9 โมงเช้า กวาดสายตามองหาเอ็มม่าในฝูงชน ท้องฟ้าเบื้องบนเต็มไปด้วยเมฆดำทะมึน และฝนก็เริ่มโปรยปรายลงมา เป็นสัญญาณแรกของพายุที่กำลังจะมาถึง

ในที่สุด ฉันก็เห็นเอ็มม่ากำลังลงจากรถโรงเรียนสีเหลืองคันใหญ่ ฝีเท้าของเธอเร็วขึ้นขณะรีบวิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ