บทที่ 8

เสียงออดสุดท้ายดังขึ้น ฉันรีบออกมาจากอาคารเรียน สมองฉันวุ่นวายไปด้วยความรู้สึกทั้งตั้งตารอทั้งกังวลเกี่ยวกับการฝึกคืนแรกที่อินเทนซิตี้

ปกติแล้วการเดินกลับบ้านเป็นช่วงเวลาให้ฉันได้ผ่อนคลายและรวบรวมความคิด แต่วันนี้ ในหัวฉันมีความประหม่าและความตื่นเต้นตีกันยุ่งเหยิงไปหมด

ฉันกำกระเป๋าแน่นขณะเดินไปตามถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ