บทที่ 91

ฉันรับแผ่นกระดาษมาจากมือของแอชตัน นิ้วมือของฉันสั่นเทาขณะที่กำมันไว้แน่น

สมองของฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะแตกออกเป็นล้านๆ ส่วน ส่วนหนึ่งอยากจะฉีกกระดาษเป็นสองท่อนแล้วขว้างใส่หน้าเขา แต่อีกส่วนหนึ่ง ส่วนเล็กๆ ที่เหนื่อยล้าซึ่งยังคงยึดติดกับความทรงจำเก่าๆ มันหมดแรงเกินกว่าจะต่อสู้

แอชตันเป็นเหมือนเงาจาก...