บทที่ 149

ใจฉันเต้นรัวด้วยความกระวนกระวายจนแทบจะยืนไม่ติดพื้น

"ลูน่า" แอนดรูว์พยายามจะห้ามฉันแต่ฉันไม่หยุด ฉันเดินออกจากเต็นท์ของเขาแล้วกวาดตามองหาเอเซล ฉันเห็นเขากำลังเดินตรงไปยังป่า ฉันอยากจะตะโกนเรียกชื่อเขาให้หยุดแต่ก็มีนักเรียนอยู่เต็มไปหมด ฉันเลยตัดสินใจตามเขาไปจนกว่าจะตามทัน ฉันเดินขากะเผลกเล็กน้อย แร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ