25.

ไมเคิล

ผมครางใส่หมอน เหนื่อยกับการรอคอยเธอ ผมกระสับกระส่ายเมื่อเธอไม่ได้อยู่ใกล้ๆ เธออยู่ไหนนะ ผมกระโดดลงจากเตียงแล้วเดินอาดๆ ออกจากห้องไปชนเข้ากับน้องชายตัวเล็กของผม

"เอาจริงดิไมค์กี้" เขาบ่นอุบอิบ

"โทษที แต่นายเห็นเอ็มม่าไหม" ผมถามอย่างร้อนใจ

เขายิ้มเยาะ "อืมมมม บางทีเธออาจจะไปหาเมสันก็ได้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ